เมล็ดพืชส่วนใหญ่ เมล็ดฝ้าย ถูกแยกออกจากเส้นใยโดยกระบวนการทางกลที่เรียกว่าginning ฝ้ายจินจะถูกจัดส่งเป็นก้อนไปยัง โรงงาน ทอผ้าเพื่อผลิตเส้นด้าย วิธีการประมวลผลแบบดั้งเดิมและยังคงใช้กันทั่วไปคือการหมุนวงแหวนโดยที่มวลของฝ้ายอาจถูกเปิดและทำความสะอาด หยิบ สาง หวี ดึง ท่องเที่ยวและปั่น ก้อนสำลีถูกเปิดออก และเส้นใยของฝ้ายจะถูกกวาดโดยอัตโนมัติเพื่อกำจัดสิ่งแปลกปลอม (เช่น ดินและเมล็ดพืช) เครื่องหยิบ (เครื่องหยิบ) จะพันเส้นใยไว้บนตัก เครื่องรูด บัตร ( carding ) จะปัดเส้นใยที่หลวมออกเป็นแถวที่ต่อกันเป็นแผ่นนุ่มหรือแผ่นใย แล้วปั้นให้เป็นเชือกคลายๆ ที่เรียกว่าเศษไม้การ์ด สำหรับเส้นด้ายคุณภาพสูงกว่านั้น ดอกฝ้าย เศษกระดาษจะถูกใส่ผ่านเครื่องหวี ซึ่งจะยืดลวดเย็บให้ตรงยิ่งขึ้น และขจัดความยาวสั้นหรือรอยย่นที่ไม่ต้องการ ในขั้นตอนการวาด (การร่าง) ชุดลูกกลิ้งแบบปรับความเร็วได้จะลดและลดเศษเพื่อให้เส้นเกลียวสม่ำเสมอตามขนาดที่ใช้งานได้ เส้นเกลียวที่บางกว่านั้นเกิดจากกระบวนการสลึม (slubbing) ซึ่งเศษไม้จะถูกแปลงเป็นเกลียวโดยถูกดึงและบิดเล็กน้อย ในที่สุด การท่องเที่ยวจะถูกถ่ายโอนไปยังโครงปั่นหมาดซึ่งจะถูกดึงออกไปอีก บิดด้วยวงแหวนสปินเนอร์ และพันบนกระสวยเป็นเส้นด้าย วิธีการผลิตที่รวดเร็วยิ่งขึ้น ได้แก่การปั่นแบบโรเตอร์ (การปั่นแบบปลายเปิดชนิดหนึ่ง) ซึ่งเส้นใยจะถูกแยกออกจากเศษการ์ดและบิดเป็นเกลียวภายในโรเตอร์ ขณะที่เส้นใยถูกต่อเข้ากับปลายเส้นด้าย สำหรับการผลิตผ้าฝ้ายผสมอาจใช้การหมุนด้วยลมเจ็ท ในวิธีการความเร็วสูงนี้ กระแสอากาศจะห่อหุ้มเส้นใยที่หลวมๆ รอบแกนเศษไม้ที่เป็นเส้นตรง การผสม (คอมโพสิต) เกิดขึ้นระหว่างการประมวลผลเส้นด้ายโดย การเชื่อมฝ้ายที่ดึงเข้ากับเส้นใยหลักอื่นๆ เช่นโพลีเอสเตอร์หรือเคซีน