พบในโดเมนภาพสำหรับภาษาเซ็น อันที่จริง เมื่ออายุได้ 4 เดือน ทารกที่ไม่ได้สัมผัสกับภาษามือใด ๆ จะไวต่อความแตกต่างของสัญญาณมือที่ใช้ในภาษามืออเมริกัน (ASL) แต่จะสูญเสียความสามารถนี้ภายใน 14 เดือน (Palmer et al., 2012 ) การรับรู้ที่แคบลงไม่เฉพาะเจาะจงกับข้อมูลทางภาษาเช่นกัน ทารกอายุ 6 เดือนจากวัฒนธรรมตะวันตกสามารถตรวจพบการละเมิดในโครงสร้างเมตริกจากทั้งดนตรีตะวันตกและที่ไม่ใช่ดนตรีตะวันตก แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียความสามารถในการแยกแยะระหว่างมาตรที่ไม่ใช่ตะวันตกภายใน 12 การเลี้ยงดูเด็กโต  เดือน ( แฮนนอน & ทรีฮับ, 2548ก , 2548ข). ดังนั้น ในขณะที่ทารกกำลังปรับตัวเข้ากับข้อมูลในสภาพแวดล้อมของพวกเขา พวกเขาก็สูญเสียความสามารถในการได้ยินและมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ที่เคยทำได้ไปพร้อม ๆ กัน ความมุ่งมั่นในช่วงแรกๆ ต่อข้อมูลทางภาษามีความสำคัญเพราะเป็นการเปิดประตูสู่การเรียนรู้ไวยากรณ์ของภาษา ซึ่งเป็นกฎที่ควบคุมโครงสร้างของภาษา แท้จริงแล้ว เด็กที่สูญเสียความสามารถในการแยกแยะเสียงที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาก่อนหน้านี้ก็มีความก้าวหน้าในการเรียนรู้ภาษาแม่ของพวกเขาก่อนหน้านี้เช่นกัน ( Kuhl et al., 2005 ) ในทางกลับกัน ไวยากรณ์ดูเหมือนจะมีช่วงเวลาวิกฤตของมันเอง โดยไม่คำนึงถึงกิริยาท่าทาง อายุที่เด็กเรียนรู้ภาษาได้ทำนายการได้มาซึ่งไวยากรณ์ ( Johnson & Newport, 1989). ในแง่ของภาษามือ การเปิดรับข่าวสารที่เร็วขึ้นนำไปสู่ผลลัพธ์ทางไวยากรณ์ที่ดีกว่า เด็กหูหนวกที่เรียนรู้ภาษามือหลังจากอายุครบ 12 ปี ไม่สามารถทดสอบลักษณะทางสัณฐานวิทยาของ ASL ได้เหมือนเจ้าของภาษา แม้ว่าจะใช้ ASL เป็น