ผู้ป่วยที่ไม่ได้มาจากกลุ่มเสี่ยงควรได้รับการดูแลตามอาการและได้รับคำแนะนำหากมีอาการให้อยู่บ้านเพื่อลดความเสี่ยงในการแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นในชุมชน การรักษามุ่งเน้นไปที่การบรรเทาอาการของโรคไข้หวัดใหญ่ เช่น อาการไข้ ผู้ป่วยควรติดตามตนเองเพื่อดูว่าอาการแย่ลงหรือไม่ และไปพบแพทย์ ผู้ป่วยที่ทราบกันดีว่าอยู่ในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงที่จะมีอาการเจ็บป่วยรุนแรงหรือซับซ้อน (ดูด้านบน) ควรได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสนอกเหนือจากการรักษาตามอาการโดยเร็ว เป็นไปได้ ผู้ป่วยที่มีอาการป่วยทางคลินิกขั้นรุนแรงหรือลุกลามที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อไวรัส ไข้หวัดใหญ่ ที่สงสัยหรือได้รับการยืนยัน (เช่น อาการทางคลินิกของโรคปอดบวม ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด หรืออาการกำเริบของโรคใต้ผิวหนังเรื้อรัง) ควรได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสโดยเร็วที่สุด ควรกำหนดสารยับยั้ง Neuraminidase (เช่น oseltamivir) โดยเร็วที่สุด (ควรภายใน 48 ชั่วโมงหลังจากเริ่มมีอาการ) เพื่อประโยชน์ในการรักษาสูงสุด ควรพิจารณาการใช้ยาในผู้ป่วยที่มีอาการเจ็บป่วยในภายหลัง