การใช้หรือการขู่บังคับเป็นศูนย์กลางของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและการเมืองภายในประเทศ สิ่งนี้ถูกเน้นอีกครั้งในทฤษฎีการเมืองก่อนสมัยใหม่ของ Niccolò Machiavelli และ Thomas Hobbes ฮอบส์ในเลวีอาธานของเขามีชื่อเสียงในการพรรณนารัฐในฐานะ "เทพเจ้าแห่งมนุษย์" ซึ่งความสามารถในการบีบบังคับทำให้เกิดความกลัวและการเชื่อฟัง ซึ่งนำไปสู่สันติภาพและความปลอดภัย Max Weber เข้าถึง Hobbes โดยตรงในการให้คำนิยามอันโด่งดังของเขาเกี่ยวกับรัฐในฐานะหน่วยงานทางการเมืองที่สนุกกับการผูกขาดการใช้ความรุนแรงที่ถูกต้องตามกฎหมาย ทัศนคติ หรือการบีบบังคับเหนือดินแดนที่กำหนด Charles Tilly นักสังคมวิทยาและนักประวัติศาสตร์ร่วมสมัยได้ติดตาม Weber เปรียบเทียบกระบวนการก่อตั้งรัฐกับอาชญากรรมที่ก่อตัวขึ้น ตามความเห็นของทิลลี หัวใจสำคัญของการก่อตั้งรัฐคือการรวมศูนย์อำนาจบีบบังคับเหนือดินแดนที่กำหนด และการกดขี่ศูนย์อำนาจบีบบังคับคู่แข่ง