บาดแผลเปิดทั้งหมดถูกล่าอาณานิคม มีการระบุเพาะเชื้อเฉพาะเมื่อมีอาการทางคลินิกของการติดเชื้อหรือหากมีปัญหาในการควบคุมการติดเชื้อ (เช่น เชื้อ Staphylococcus aureus ที่ดื้อต่อเมธิซิลลิน (MRSA)) สัญญาณทั่วไปของการติดเชื้อคือร้อน แดง บวม และเจ็บปวด สัญญาณเพิ่มเติมของการติดเชื้อที่บาดแผล ได้แก่ สารหลั่งที่เพิ่มขึ้น การหายช้า เลือดออกจากการสัมผัส กลิ่น และเนื้อเยื่อที่เป็นเม็ดผิดปกติ การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพควรได้รับคำแนะนำจากผลลัพธ์ทางจุลชีววิทยาและรูปแบบการดื้อยาเฉพาะที่ความเจ็บปวดเป็นลักษณะเฉพาะของบาดแผลที่รักษาและไม่หาย ความเจ็บปวดสามารถเกิดขึ้นได้จากทั้งสิ่งเร้าที่รับความรู้สึกเจ็บปวดและโรคประสาท อาการปวดเป็นระยะมักเกี่ยวข้องกับการถอดวัสดุปิด แผลสด หรือการใช้วัสดุปิดแผลใหม่เมื่อเร็วๆ นี้ และอาจจำเป็นต้องใช้ยาแก้ปวดก่อนที่จะเปลี่ยนวัสดุปิดแผล อาการปวดอย่างต่อเนื่องอาจเกิดขึ้นจากภาวะที่เป็นอยู่ เช่น ภาวะขาดเลือด เส้นประสาทอักเสบ เนื้อเยื่อบวมน้ำ เนื้อเยื่อถูกทำลายเรื้อรัง (เช่น ภาวะไขมันในผิวหนังอักเสบ) การติดเชื้อ หรือการเกิดแผลเป็น (เช่น ภาวะกล้ามเนื้ออ่อนแรง) ควรระบุลักษณะและประเภทของความเจ็บปวดและปฏิบัติอย่างเหมาะสม เครื่องมือประเมินความปวดสามารถช่วยประเมินลักษณะและความรุนแรงของความเจ็บปวดได้ เมื่อมีอาการปวดบิดเบี้ยวหรือปวดที่ควบคุมได้ยาก ให้พิจารณาส่งต่อไปยังทีมความเจ็บปวดเฉพาะที่.