จากข้อมูลขององค์การอนามัยโลก (WHO) การให้บริการสุขภาพช่องปากสอดคล้องกับแนวโน้มทั่วไปในการปฏิรูปบริการสุขภาพเพื่อให้แน่ใจว่า "สุขภาพสำหรับทุกคน" ผ่านการดูแลสุขภาพเบื้องต้น ในประเทศอุตสาหกรรมตะวันตกหลายประเทศ บริการสุขภาพช่องปากมีให้บริการแก่ประชากร  สุขภาพฟัน ประกอบด้วยบริการป้องกันและการรักษา และขึ้นอยู่กับระบบส่วนตัวหรือระบบสาธารณะ ในขณะเดียวกัน ผู้คนในชุมชนที่ขาดแคลน ชนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติ/ชาติพันธุ์ คนไร้บ้าน คนไร้บ้านหรือผู้พิการ และผู้สูงอายุไม่ได้รับความคุ้มครองอย่างเพียงพอจากการดูแลสุขภาพช่องปาก ในประเทศแถบยุโรปกลางและตะวันออก การกระจายอำนาจและการยกเลิกกฎระเบียบของบริการสุขภาพช่องปากได้เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ด้วยการแปรรูป ผู้คนจำนวนมากขึ้นไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลส่วนตัวได้ ในยุโรปตะวันออกบางประเทศ มีการนำระบบการชำระเงินของบุคคลที่สามมาใช้ แต่ไม่ให้ความสำคัญกับการดูแลช่องปากเชิงป้องกัน ความต้องการใช้บริการรักษาเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะกลุ่มผู้มีรายได้น้อย