ในการทดลองทั้งสอง ผู้เข้าร่วมถูกจัดให้อยู่หน้าคอมพิวเตอร์และขอให้ดูกลุ่มภาพถ่ายต่างๆ และตัดสินใจอย่างรวดเร็วและแม่นยำที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ว่าพวกเขารับรู้ว่าภาพถ่ายแต่ละภาพหรือบุคคลในภาพเป็นการกระตุ้นให้เกิดความรู้สึกทางเพศหรือความรักโรแมนติก การศึกษาพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเวลาที่อาสาสมัครใช้ในการระบุความรักโรแมนติกกับความต้องการทางเพศ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสมองสามารถประมวลผลอารมณ์ทั้งสองได้เร็วเพียงใด นักวิจัยเชื่อว่า แต่การวิเคราะห์ข้อมูลการติดตามการมองจากทั้งสองการศึกษาเผยให้เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนในรูปแบบการเคลื่อนไหวของดวงตา ขึ้นอยู่กับว่าอาสาสมัครรายงานความรู้สึก ความต้องการทางเพศ หรือความรักโรแมนติก ผู้คนมักจะจับจ้องไปที่ใบหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขากล่าวว่ารูปภาพนั้นกระตุ้นความรู้สึกรักโรแมนติก อย่างไรก็ตาม ด้วยภาพที่กระตุ้นความต้องการทางเพศ ดวงตาของผู้ถูกทดลองจึงเคลื่อนออกจากใบหน้าไปจับจ้องที่ส่วนอื่นๆ ของร่างกาย พบผลกระทบกับผู้เข้าร่วมชายและหญิง