เสือโคร่งจีนใต้ถูกค้นพบโดยนักธรรมชาติวิทยาชาวอเมริกัน Harry Caldwell ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ในเมืองเซียะเหมิน มณฑลฝูเจี้ยน และได้รับการตั้งชื่อว่า เสือโคร่งจีนใต้ เสือเซียะเหมิน ในปี 1905 Max Hilzheimer นักอนุกรมวิธานสัตว์ชาวเยอรมันได้กำหนดสถานะสายพันธุ์ย่อยของเสือโคร่งจีนใต้จากตัวอย่างกะโหลกเสือห้าตัวจาก Hankouเสือเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมดั้งเดิมของจีน รูปปั้นเสือที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศจีนปรากฏในยุคหินใหม่ซึ่งมีอายุประมาณ 7,000 ปีที่แล้ว โทเค็นรูปเสือเป็นสัญลักษณ์ของพลัง และคำว่า มังกรและเสือคำราม และ มังกรผงาดและเสือกระโจน เป็นคำเปรียบเปรยถึงพลังที่ไม่ธรรมดา