ความเจ็บปวดเป็นอาการที่พบได้บ่อยที่สุดในบรรดาอาการทั้งหมด และมักจะต้องได้รับการรักษาก่อนที่จะทราบสาเหตุที่เฉพาะเจาะจง ความเจ็บปวดเป็นทั้งประสบการณ์ทางอารมณ์และทางร่างกาย และยากที่จะเปรียบเทียบจากบุคคลหนึ่งไปยังอีกบุคคลหนึ่ง ผู้ป่วยรายหนึ่งอาจมีเกณฑ์ความเจ็บปวดสูงและบ่นก็ต่อเมื่อกระบวนการของโรคดำเนินไปเกินระยะเริ่มต้น ในขณะที่อีกรายที่มีเกณฑ์ความเจ็บปวดต่ำอาจบ่นเกี่ยวกับความเจ็บปวดที่คนส่วนใหญ่ละเลยหรือทนรับได้ ความเจ็บปวดจากสาเหตุใดๆ การรักษาโรค ก็ตามอาจเพิ่มขึ้นจากความวิตกกังวล ความกลัว ความหดหู่ ความเหงา ความคับข้องใจหรือความโกรธความเจ็บปวดเฉียบพลันทำหน้าที่ที่มีประโยชน์ในฐานะกลไกป้องกันที่นำไปสู่การกำจัดแหล่งที่มาของความเจ็บปวด ไม่ว่าจะเป็นการบาดเจ็บหรือการติดเชื้อเฉพาะที่ อาการปวดเรื้อรังทำหน้าที่ที่มีประโยชน์น้อยกว่าและมักจะรักษาได้ยากกว่า แม้ว่าอาการปวดเฉียบพลันจะต้องได้รับการดูแลทันที แต่สาเหตุของอาการปวดมักพบได้ง่าย ในขณะที่ข้อร้องเรียนเกี่ยวกับอาการปวดเรื้อรังอาจคลุมเครือและแยกได้ยาก