ตามข้อแรกโจเซฟ สตาลิน ผู้นำโซเวียตมุ่งมั่นที่จะขยายตัวอย่างไร้ขีดจำกัดและจะได้รับการสนับสนุนจากสัมปทานเท่านั้น ตามข้อที่สอง สตาลินคล้อยตามโครงสร้างแห่งสันติภาพ แต่ไม่สามารถคาดหมายว่าจะคลายการยึดมั่นในยุโรปตะวันออกตราบเท่าที่สหรัฐฯ ประวัติศาสตร์ กีดกันเขาจากญี่ปุ่น ตัวอย่างเช่น ปธน.สหรัฐฯ แฮร์รี เอส. ทรูแมนและกระทรวงการต่างประเทศอยู่ระหว่างสองขั้วนี้ เพื่อค้นหากุญแจไขความลับของเครมลินและด้วยเหตุนี้นโยบายของสหรัฐฯ ที่เหมาะสมในมุมมองของเชอร์ชิลล์ นโยบายของโซเวียตให้โอกาสเพียงเล็กน้อยในการสร้างสันติภาพให้สำเร็จในอีกหลายปีข้างหน้า จอ ร์จเคนแนน นักการทูตชาวอเมริกันได้ข้อสรุปที่คล้ายกันและกลายเป็นผู้ออกแบบนโยบาย " กักกัน " เขาแย้งว่าโซเวียตตั้งใจแน่วแน่ที่จะเผยแพร่ลัทธิคอมมิวนิสต์ไปทั่วโลกและโดยพื้นฐานแล้วต่อต้านการอยู่ร่วมกันกับตะวันตก ในขณะที่เขาสงสัยถึงประสิทธิภาพของการพยายามประนีประนอมและเอาใจโซเวียต เคนนันเชื่อมั่นว่าพวกเขาเข้าใจตรรกะของกำลังทหารและจะระงับความทะเยอทะยานเมื่อเผชิญกับแรงกดดันตอบโต้จากตะวันตก